wpisy na blogu

20 sierpnia, piątek

Obudziłam sie wczesnym rankiem w głowie pełno myśli jak tam nasz strop. W sumie padało ładnie, noc nie była upalna. Wstałam o świcie i biegne na budowe obejrzec strop...

Słońce wstaje, wdrapałam się po drabinie i

i panika - wooooody

ale o 5 wszyscy śpią - a ja sama nic nie zrobię bo prądu na budowie nie ma, wodę trzeba wyciagać wiaderkami...

Pocieszyłam oko wschodem słońca,  w końcu  "podlewacze" moi bedą od 7 pilnować wody i stropu, a i mąż dzisiaj wreszcie przylatuje - będzie dobrze, westchnęłam i pojechałam do pracy.

O 20.00 ku mojemu szcześciu wyladował samolot z Dublina.